Συναρτήσεις ή Μέθοδοι (methods)

Μια κλάση μπορεί να περιέχει μία ή περισσότερες μεθόδους (ή και καμία).

Σε συντομία, για τις μεθόδους ισχύουν τα εξής:

  • Κάθε μέθοδος (στην κλάση που ανήκει) πρέπει να φέρει ένα συγκεκριμένο και μοναδικό όνομα (π.χ.: myWallet)
  • Κάθε όνομα μεθόδου ακολουθείται από ένα ζεύγος παρενθέσεων (π.χ.: myWallet().
  • Το σετ των εντολών κάθε συνάρτησης περιέχεται στα άγκιστρα { και }. (π.χ.: myWallet() { . . . })
  • Μια μέθοδος μπορεί να έχει παραμέτρους οι οποίες δηλώνονται μέσα στις παρενθέσεις και οι οποίες χωρίζονται με ένα κόμμα αν είναι πολλές (π.χ.: myWallet(int x, String name) { . . . }).
  • Αν η μέθοδος δεν επιστρέφει ένα αποτέλεσμα τότε χαρακτηρίζεται ως void και γράφουμε:
    void myWallet(int x, String name) 
    {
    	...
    	...
    }
    
  • Αν η μέθοδος επιστρέφει ένα αποτέλεσμα τότε προσδιορίζουμε τον τύπο δεδομένων που επιστρέφει (έστω int) και γράφουμε:
    int myWallet(int x, String name)
    {
    	...
    	...
    	return 100;
    }
    

    Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να υπάρχει η εντολή return i; (όπου i η τιμή) μέσα στη μέθοδο η οποία επιστρέφει την τιμή. Έτσι γράφουμε:

    int myWallet(int x, String name) 
    {
    	. . . 
    	return i;
    }
    
  • Μια μέθοδος μπορεί να έχει τις δικές της (τοπικές) μεταβλητές.
  • Όταν καλείτε μια μέθοδο πρέπει να "περνάτε" και τα αντίστοιχα ορίσματα.
    myWallet(100, "Θησέας");
  • Όταν καλείτε μια μέθοδο η οποία επιστρέφει κάποια τιμή, τότε αυτή την αποθηκεύουμε συνήθως σε μια μεταβλητή (πεδίο).
    int wallet = myWallet(100, "Θησέας");