☰

Συναρτήσεις ή Μέθοδοι (methods)

Μια κλάση μπορεί να περιέχει μία ή περισσότερες μεθόδους (ή και καμία).

Σε συντομία, για τις μεθόδους ισχύουν τα εξής:

• Κάθε μέθοδος (στην κλάση που ανήκει) πρέπει να φέρει ένα συγκεκριμένο και μοναδικό όνομα (π.χ.: myWallet)
• Κάθε όνομα μεθόδου ακολουθείται από ένα ζεύγος παρενθέσεων (π.χ.: myWallet().
• Το σετ των εντολών κάθε συνάρτησης περιέχεται στα άγκιστρα { και }. (π.χ.: myWallet() { . . . })
• Μια μέθοδος μπορεί να έχει παραμέτρους οι οποίες δηλώνονται μέσα στις παρενθέσεις και οι οποίες χωρίζονται με ένα κόμμα αν είναι πολλές (π.χ.: myWallet(int x, String name) { . . . }).
• Αν η μέθοδος δεν επιστρέφει ένα αποτέλεσμα τότε χαρακτηρίζεται ως void και γράφουμε:
  

  void myWallet(int x, String name) 
  {
  	...
  	...
  }
  

• Αν η μέθοδος επιστρέφει ένα αποτέλεσμα τότε προσδιορίζουμε τον τύπο δεδομένων που επιστρέφει (έστω int) και γράφουμε:
  

  int myWallet(int x, String name)
  {
  	...
  	...
  	return 100;
  }
  

  
  Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να υπάρχει η εντολή return i; (όπου i η τιμή) μέσα στη μέθοδο η οποία επιστρέφει την τιμή. Έτσι γράφουμε:
  
  

  int myWallet(int x, String name) 
  {
  	. . . 
  	return i;
  }
  

• Μια μέθοδος μπορεί να έχει τις δικές της (τοπικές) μεταβλητές.
• Όταν καλείτε μια μέθοδο πρέπει να "περνάτε" και τα αντίστοιχα ορίσματα.
  

  myWallet(100, "Θησέας");

• Όταν καλείτε μια μέθοδο η οποία επιστρέφει κάποια τιμή, τότε αυτή την αποθηκεύουμε συνήθως σε μια μεταβλητή (πεδίο).
  

  int wallet = myWallet(100, "Θησέας");